Tim naučnika istražuje mogućnost da je jedno od čuvenih Isusovih čuda – „čudesni ulov ribe“ – zapravo imalo osnovu u prirodnim fenomenima...
Bez obzira na to da li verujete u Isusa kao sina Božijeg, istoričari su saglasni da je bio stvarna istorijska ličnost, a mnogi zapisi iz vremena Rimskog carstva dodatno potvrđuju njegovo postojanje.
U Bibliji se nalaze dva zapisa o ovom čudu: oba uključuju scenu u kojoj Isus i njegovi apostoli, nakon neuspelog pokušaja ribolova na Galilejskom moru, na Isusov savet ponovo bacaju mrežu i doživljavaju ogroman ulov ribe. Prema Luki, ovo se dogodilo na početku Isusove misije, dok Jovan navodi da se čudo desilo nakon Isusovog vaskrsenja.
Međutim, naučnici iz Kineretske limnološke laboratorije su proučavali Galilejsko more i otkrili sloj hladnije vode osiromašene kiseonikom. Zbog talasa i vetra, ovaj sloj vode može se podići na površinu, što ribama otežava bekstvo i može dovesti do njihove smrti usled nedostatka kiseonika.
U slučaju da se takav „događaj masovnog uginuća ribe“ desi, bilo bi moguće lako sakupiti mnogo ribe mrežom, baš kao što se navodi u biblijskom čudu. Naučnici su otkrili da se ovi fenomeni najčešće dešavaju na području gde su Isus i njegovi učenici navodno uhvatili veliki ulov, što bi moglo biti prirodno objašnjenje za ovaj biblijski događaj.
Ova teorija daje zanimljiv uvid u to kako nauka može osvetliti neke aspekte drevnih tekstova, pružajući racionalno objašnjenje za ono što su tadašnji vernici smatrali čudom.
